تحقیقات جدیدی که باید در کنگره اروپا در سال جاری در مورد چاقی ارائه شود (Eco 2025 ، مالاگا ، اسپانیا ، 11-14 مه) نشان می دهد که شاخص های گروهی شناخته شده بین المللی بدن (BMI) که دارای اضافه وزن و چاقی در ورزشکاران مرد است. این مطالعه ، از ایتالیا ، همچنین نقاط برش جدیدی را برای اضافه وزن و چاقی در این گروه ارائه می دهد.

شاخص توده بدنی (BMI) یک روش اصلی برای اندازه گیری وضعیت وزن افراد است و تعریف می کند که آیا آنها دارای وزن طبیعی ، اضافه وزن یا چاقی هستند. با تقسیم وزن یک فرد در کیلوگرم توسط مربع ارتفاع آنها در متر به راحتی محاسبه می شود. BMI 25 کیلوگرم در متر² یا بالاتر در نشانگر اضافه وزن و BMI 30 کیلوگرم در متر است² یا بالاتر نشان دهنده چاقی در مردان و زنان سفید پوست در هر سنی است ، طبق سیستم طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی (WHO).

با این حال ، برخی تحقیقات نشان داده اند که این سیستم طبقه بندی ممکن است در شناسایی اضافه وزن و چاقی در ورزشکاران خوب نباشد و استفاده از آن در این گروه مدت هاست که مورد انتقاد قرار گرفته است.

BMI بین چربی بدن و توده لاغر ، که شامل عضلات است ، تمایز قائل نیست. در نتیجه ، یک ورزشکار عضلانی با چربی کم بدن می تواند به اشتباه به عنوان زندگی با اضافه وزن یا چاقی طبقه بندی شود. با وجود این ، بسیاری از سازمان های ورزشی هنوز به سیستم طبقه بندی سنتی BMI متکی هستند. “

پروفسور مروان ال گوچ ، گروه علوم زیست پزشکی ، متابولیک و عصبی ، دانشگاه مودنا و رگیو امیلیا ، مودنا ، ایتالیا

در یک مطالعه جدید ، پروفسور ال گوچ و محققان دانشگاه ورونا در ایتالیا و دانشگاه بیروت در لبنان تعیین کردند تا تعیین کنند که برش های BMI 25 و 30 کیلوگرم در متر دقیق است² در شناسایی اضافه وزن و چاقی در ورزشکاران مرد و اگر مشخص شد که نادرست است ، برای ایجاد برش های بهتر.

مطالعه مقطعی شامل 622 مرد (میانگین سنی 25.7 سال ، BMI ≥ 20 کیلوگرم در متر است²) که به گروه علوم اعصاب ، زیست پزشکی و علوم جنبش ، دانشگاه ورونا ، ایتالیا مراجعه کرده بود و در ورزش ، راگبی ، بسکتبال ، والیبال ، متقاطع ، کاراته و دیگران در سطح رقابتی شرکت می کرد.

شرکت کنندگان با استفاده از سیستم فعلی BMI و درصد چربی بدن (BF ٪) طبقه بندی شدند.

با استفاده از سیستم BMI فعلی ، بیش از یک چهارم افراد به عنوان زندگی با اضافه وزن یا چاقی طبقه بندی شدند. حدود 451 نفر (5/72 ٪) از وزن طبیعی (BMI 18.5-24.99 کیلوگرم در متر مربع) ، 148 نفر (23.8 ٪) با اضافه وزن (25 کیلوگرم در متر مربع 29.9 کیلوگرم در متر مربع) و 23 (3.7 ٪) با چاقی (30 کیلوگرم در متر مربع و بالاتر) بودند.

با توجه به نقاط برش سن و جنس خاص ، درصد چربی بدن (BF ٪) با استفاده از اسکن های جاذب اشعه ایکس (DXA)-که به عنوان ابزاری بسیار دقیق برای اندازه گیری ترکیب بدن شناخته می شود-اندازه گیری شد. BF ٪ از 21 ٪ یا بالاتر به عنوان اضافه وزن طبقه بندی شد و BF ٪ 26 ٪ یا بالاتر به عنوان چاقی طبقه بندی شد.

با استفاده از این سیستم ، کمتر از 4 ٪ از افراد به عنوان زندگی با اضافه وزن یا چاقی طبقه بندی شدند. حدود 598 نفر (1 /96 ٪) از وزن طبیعی بودند ، 19 (3.1 ٪) با اضافه وزن و 5 نفر (0.8 ٪) با چاقی بودند.

پروفسور ال غوش ، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت ، می گوید: “این نشان می دهد که نقاط برش فعلی BMI در تعیین وضعیت وزن در ورزشکاران به وضوح ناقص است ، زیرا بسیاری از ورزشکاران به عنوان زندگی با اضافه وزن یا چاقی طبقه بندی می شدند ، جایی که در واقعیت ، تعداد بسیار کمی از چربی بدن در این محدوده بودند.”

محققان در ادامه از مدل سازی آماری برای شناسایی نقاط دقیق تر برش BMI برای ورزشکاران جوان مرد استفاده کردند. برش های جدید ، که BF ٪ پایین ورزشکاران را در نظر می گیرد ، 28.2 کیلوگرم در متر است² برای اضافه وزن و 33.7 کیلوگرم در متر² برای چاقی

مطالعه همکار ، پروفسور چیارا میلان ، از دانشگاه ورونا ، توضیح می دهد: “اگرچه اسکن DXA ترکیب بدن را به طور دقیق اندازه گیری می کند ، اما در مقابل ، در مقابل ، وزن و قد ، دو اقدامات مورد نیاز برای محاسبه BMI ، به راحتی می توانند به دست آورند و با استفاده از BMI Cut-Counds که ما در ورزش های بسیار مفیدی وجود دارد ، می تواند BMI باشد ، BMI می تواند BMI باشد ، BMI می تواند BMI باشد.

“ارزیابی مستقیم از ترکیب بدن همچنان استاندارد طلا است ، اما در غیاب آن ، ما سازمان ها و کمیته های ورزشی را ترغیب می کنیم تا سیستم طبقه بندی جدید BMI را اتخاذ کنند.”

نویسندگان می افزاید: چندین تحقیق دیگر مورد نیاز است. این موارد شامل شناسایی برش های جدید برای ورزشکاران زن و به طور بالقوه ، برش های خاص برای ورزش های مختلف است ، به ویژه مواردی که در مطالعه حاضر گنجانده نشده است.