زیرنویس The Pod Generation 2023 در اینجا یک ایده راه اندازی جدید وجود دارد: یک فناوری پیشرفته که به جنین اجازه می دهد به پادکست گوش کند تا مبادا در رحم حوصله شان سر برود. این همان چیزی است که مرکز رحم در «نسل غلاف» سوفی بارت ارائه می‌کند، فیلمی به طرز شرورانه‌ای خنده‌دار و سرگرم‌کننده، اگر هم نگران‌کننده باشد، که دقیقاً به موقع برای عصر ما از ChatGPT و نابودی هوش مصنوعی می‌آید.

در آینده‌ای علمی تخیلی که همه چیز به‌طور بی‌رحمانه و با فناوری پیشرفته بهینه‌سازی می‌شود، مرکز رحم غلاف‌هایی به شکل تخم‌مرغ با نظارت دیجیتالی ارائه می‌دهد که نوزاد را تا پایان تولد حمل می‌کند. این یک گزینه فریبنده است که ریچل (امیلیا کلارک) را که برای یک A.I کار می کند قرار می دهد. شرکت، و همسرش الوی (چیوتل اجیوفور)، گیاه شناس که از قطع ارتباط جامعه با طبیعت ناامید شده و با یکدیگر در تضاد هستند.

از آنجایی که این زوج که با شیمی فوق‌العاده‌ای توسط کلارک و اجیوفور بازی می‌کنند، با تردید وارد این پروسه می‌شوند، این فیلم به طعنه‌پردازی ما از یک مدینه فاضله دیجیتالی می‌پردازد، شهری که در آن فن‌آوری سرمایه‌داری راه‌حل همه چیز است، از آموزش و مراقبت‌های بهداشتی تا پدرسالاری. و ظاهراً تمام جنبه های ناخوشایند و مزاحم زن بودن (یعنی بارداری و مادری). در حالی که مضامین هولناک آن تفسیرهایی را به همراه می‌آورد که در نهایت کمی نازک است، طنز بارت به بهترین شکل ممکن لذت می‌برد – بدون اینکه خودش را خیلی جدی بگیرد.

بسیاری از سرگرمی‌ها صرفاً در وجود ناهماهنگی کمدی بین این واقعیت پوچ‌گرا و آرمان‌شهر به طرز مشکوکی آرامش‌بخش و غنی حاصل می‌شود. گویاترین و نفرین‌کننده‌ترین مکاشفه را می‌توان در بررسی دنیای علمی تخیلی غوطه‌ور فیلم در کنار پسر عموی دورش که در فیلم «Her» اسپایک جونز در سال 2013 وجود دارد یافت: تفاوت‌ها در حساسیت‌های آنها تصویری از پیشرفت رو به پایین بین خوش‌بینی فناوری ارائه می‌دهد. اوایل دهه 2010، زمانی که فرهنگ استارت‌آپ هنوز جالب تلقی می‌شد، و نیروهای به‌طور وحشتناکی سریع و مصرف‌کننده که آینده دیجیتال ما از آن زمان به آن تبدیل شده است.